คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่เคี ยดแ ค้นใคร ใครให้อภั ยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน

ให้อภั ยแต่ไม่สุงสิ งด้วย ทุ กข์ตกอยู่ที่คนเ ก ลี ย ด ก ร ร ม ตกอยู่ที่คนเคี ยดแ ค้น

คนที่ไม่ทุ กข์ ไม่มีก ร ร ม… คือ คนที่ไม่เ ก ลี ย ด ไม่เคี ยดแ ค้นใคร ใครให้อภั ยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน

ให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภั ยแต่ไม่กลับไปคบ

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. “ให้อภั ย” กับ “ให้โอกาส” มันคนละส่วนกัน

การให้อภั ย คือ การยกโ ท ษทางจิตใจในสิ่งผิ ดที่เขาทำต่อเรา

ทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธแ ค้นของเราบ ร รเ ท า เรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้ เราจึงให้อภั ย

ให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิ ดนั้นจะเป็นอย่ างไร

จะเสี ยใจ จะชดใช้ จะรับโท ษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน

แต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ เพื่อป ล ด ปล่ อย ความโ ก ร ธ ออกจากใจเรา

บางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน เพราะ…คิดว่าเราทำไม่ได้

หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย

เราจะเก็บความโ ก ร ธแ ค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย

แต่ในขณะเดียวกันนั้น เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โ ก ร ธ

แ ค้นนั้นมาพร้อมกับความทุ กข์และมันทำร้ ายเราเสมอ

คนที่ทำผิ ดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้อภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา

แต่เป็นการทำให้เราพ้ นจากจิตใจที่เคี ยดแ ค้นและเจ็บปวดต่างหาก

เคยได้ยินไหม “ให้อภั ย” แต่.. “ไม่สุงสิ งด้วย”

“ยกโท ษให้” แต่ “ไม่กลับไปคบ” ให้อภั ยเขา เราสุข

โ ก ร ธเขา เ ก ลี ย ดเขา เราก็ทุ กข์เอง

ให้อภั ยมันช่วยป ล ดป ล่ อ ยเราจาก.. ความทุ กข์ และ

ความแ ค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ ายแ พ้

จริงๆ แล้วการให้อภั ยกับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้

เพราะการให้อภั ยคือการยกโท ษทางจิตใจที่ป ล ด ปล่ อยตัวเราจากการถูกทำร้ ายทางใจ

แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิ ด

ถ้าคนทำผิ ดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสี ยใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป

และบางครั้งเขายังต้องรับโท ษจากความผิ ดนั้น

แต่ส่วนของเรานั้น แค่ยกโท ษให้เขา

แล้วเดินหนีออกมาเอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา

การให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา

 

ขอบคุณที่มา : bitcoretech