4 วิธีคิดแม้เป็นหนี้เยอะ ก็มีสุขได้ อยู่ที่ว่าจะเลือกใช้ชีวิตแบบไหน
การ เป็นหนี้ ถือเป็นเรื่องปกติและธรรมดามากโดยเฉพาะกับโลกของเราที่มีแร งเหวี่ ยงของระบบทุนนิยมเป็นตัวขับเคลื่อน
ขอเพียงตระหนักรู้ว่าหนี้นั้น ๆ อยู่ในเงื่อนไขที่เราจัดการได้
แม้จะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมบ้าง เพราะมีหนี้ก็ไม่เป็นไร
เพราะหากเรามุ่งมั่นที่จะปลดหนี้แล้วย่อมทำได้ไม่ย ากเย็น
1. เรามีความสามารถที่ยังไม่ได้ใช้
ใน ย า ม ที่หนี้สินท่วมหัวหันไปทางไหนก็ไม่มีใครยื่นมือมาช่วย อาจเพราะได้ขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นรอบตัวเสี ยหมดแล้ว
ภ าระที่มีช่างมากเหลือเกินทำงานแสนเหน็ ดเหนื่ อย เงินที่ได้มาในแต่ละเดือน
ลำพังจะใช้สอยกับเรื่องจำเป็นแทบไม่พอแล้วยังต้องเจียดบางส่วนมาใช้หนี้อีก
ทุกอย่างดูมืดแปดด้านไปเสี ยหมด อย าก ให้คุณทบทวนถึงความสามารถของตัวเองว่าทำอะไรได้บ้าง
2. ปล่อยวางแล้วมุ่งมั่นกับเป้าหมาย
เมื่อคุณคิดทบทวนจนสามารถยอมรับกับปัญหาได้แล้วคงจะผ่อนคลายความทุ กข์ลงได้บ้างไม่มากก็น้อย
หลังจากนั้นขอให้คุณปล่อยวางปัญหาลง เราไม่จำเป็นต้องแบกภาระทุกอย่างไว้บนบ่าตลอดเวลา
ไม่เช่นนั้นจะเอากำลังเรี่ ยวแร งที่ไหนก้าวเดินต่อไปข้างหน้าได้
3. ต้องกล้าที่จะยอมรับความความจริง
เหนือสิ่งอื่นใดเมื่อชีวิตเกิ ดปัญหา เราต้องตั้งสติให้ได้เสี ยก่อนไม่คิดโท ษตัวเองจนเกินเหตุเพราะการจมอยู่กับปัญหาด้วยความคิดเดิม ๆ
นอกจากเราจะมองไม่เห็นทางออกแล้วยังจะพ าลทำให้จิตใจห่อเหี่ ยว เ ศ ร้ า ห ม อ ง จิ ต ต ก จนไม่เป็นอันทำอะไรทั้งสิ้น
การเผชิญหน้ายอมรับความจริงที่เกิ ดขึ้นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะทำได้ เพราะหากไม่ยอมรับ
ถึงการกระทำของตัวเองให้ได้เสี ยก่อนก็เป็นการ ย าก ที่เราจะผ่านพ้ นปัญหานั้นไปได้
4. ทบทวนถึงเหตุผลของการเป็นหนี้
เมื่อเรายอมรับความจริงได้แล้วว่ามีหนี้สินมากน้อยเพียงไร จากนั้นจึงควรทบทวนถึงต้นเหตุแห่งการเป็นหนี้ว่าทำไมเรา
จึงมีหนี้ก้อนนี้ขึ้นมา อาจเป็นการ กู้ ซื้ อ บ้านหลังใหญ่เพื่อสร้างครอบครัว
ซื้ อ รถยนต์เพื่อใช้ในครอบครัวหรือการ ซื้ อ อสังหาริมทรัพย์เพื่อการ ล ง ทุ น เหล่านี้ล้วนเป็น
“หนี้สิน” ที่ถือเป็นการสร้าง “ทรัพย์สิน” ให้กับชีวิต
แม้ว่าจะต้องแบกรับภาระก้อนโตและใช้เวลาหลายสิบปีกว่าจะผ่อนหมดได้ แต่ถือว่าเป็นการ ล ง ทุ น ที่คุ้มค่า
เพราะในอนาคตสิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นสมบัติของเราและสามารถเป็น ม ร ด ก ตกทอดไปยังลูกหลานได้อีกด้วย
ขอบคุณ : m o n e y h u b
