(ข้อคิดตอนแก่) หากตกงานตอนอายุ 40 หรือ 50 นี่ และจะใช้ชีวิตยังไงต่อจากนั้นกัน เห็นข่ าวแล้วน่ากลั วมาก?

เคยสังเกตบ้างมั้ย ที่ไหนประกาศรับสมัคร งานเขาจะบอกเรา เสมอว่า ต้องการคนมีวุฒิเท่านั้นเท่านี้

ต้องการประสบการณ์กี่ปี และต้องมีคุณสมบัติ ข้อนึง ที่สำคัญ ที่บางคนไม่เคยนึก ถึงเลย นั่นคืออายุ

สังเกต มั้ยล่ะว่า..บริษัทต่าง ๆ นอกจากเขา จะบอกคุณสมบัติต่าง ๆ และ ระบุเรื่องอายุด้วย

เช่น ต้องการคนอายุ 20 ถึง 35 ปี ต้องการคนอายุ 25 ถึง 40 ปี ส่วนใหญ่มากสุดเลยนะจะ อยู่ที่ไม่เกิน 40 ล่าสุดผมเห็นข่าวรับสมัคร คนงานไปทำ การเกษตรในต่างประเทศ

เขาบอกว่าอย ากจะได้คนอายุ 25 ถึง 40 และตอนนั้นผมคิดในใจ คงหมดสิทธิ์

เพราะเราปาไป 41 แล้ว มันทำให้ ผมคิดว่า เราเคยถามตัวเอง บ้างหรือไม่ หากเราตกงานเมื่ออายุ 40 ถึง 50 จะทำอย่างไร จะใช้ชีวิต อย่างไรดี

ชีวิตจะไปต่อยังไงทั้งปากท้องอีก เด็กจบใหม่ ไม่ค่อยคิดหรอก และคนอายุ 30 ไม่ค่อยคิดนั่น

เพราะพวกเขา รู้เพียงว่าวันนี้ มีความสุขดี สิ้นเดือนก็ได้เงินแล้ว ก็เที่ยวใช้ชีวิตฟุ่มเฟื อย

วิ่งตามกระแสต่างๆ มีรูปแบบชีวิต เหมือนคนอื่น ๆ ที่ตื่นมาไปทำงานเลิ กงานนั่งล้อมวง

กินเบี ยร์ กลับบ้านนอนตื่นไป ทำงานวันหยุดเที่ยว ก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ ไปเรื่อย ๆ วิถีชีวิตเหมือนเดิมมา

โดยตลอดจนลืมไป ว่าอายุมากขึ้น เวลาเหลือน้อยลงไป ทุก ๆ วัน

และเด็กรุ่นใหม่ ก็เก่งขึ้นทุกวันมีคนเก่ง ๆ จบใหม่ทุกปี ตกงานตอนนี้หากอายุ 40 ถึง 50 จะทำมาหากิน อะไร เคยคิดบ้างไหม

เดี๋ยวนี้ ตกงานง่ายอาชีพ ที่ว่ามั่นคงยังตกงานชีวิตไม่มีความแน่นอนเลย

ถ้ายังคงใช้ชีวิตเรื่ อยเปื่ อยไ ร้สาระไปวัน ๆ คุณจะต้องเจ็ บ ป ว ดใจ

หากวันนั้นมาถึงอาชีพเดียว ไม่เคยพอ มัน อั น ต ร า ย ไ ป

ผมเห็นหลายคนตกงาน ตอนอายุ 40 ไปต่อไม่เป็นเลย เพราะไม่เคยคิดเรื่องทำมาหากิน ไม่เคยหาความรู้

เพิ่มไม่ฝึกฝนอะไร ให้ตัวเอง ถึงกับคิดสั้น ก็เห็นมาหลายคน

แค่อย ากจะบอกว่า สนใจตั้งใจ คิดเรื่องทำมาหากินเอาไว้บ้าง ก็ดีเพราะอะไร ก็ไม่แน่นอน

มาเริ่มใหม่ ตอนอายุ 40-50 มัน อาจจะสายไป ไม่ทันคนที่เขาทำ มานานลองตกงาน

วันนี้สิ แล้วคิดเปิดร้านลูกชิ้นพรุ่งนี้ เพียงแค่คิดจะหาทำเล ก็งงกันแล้วล่ะ จะเริ่มยังไงยังไม่รู้เลย

ดาราคนใดมันจะเลิ กกับคนใด ใครจะได้กับใครอย่าเสี ยเวลาไป ตามไปอ่ๅนวิจารณ์ชีวิต คนให้เสี ยเวลาเลย

มาสนใจอนาคตตัวเอง ดีกว่าทุกอาชีพ มีวันหมดอายุ ไม่คิดเรื่อง ทำมาหากินตอนนี้

จะคิดตอนไหนคิดตอนอายุมาก มันไม่ทันนะจะ เริ่มเมื่อไหร่เดี๋ยวนี้ อายุ 40 สมัคร งานเขาก็ไม่เอา

หากคุณไม่เจ๋ง หรือ มีความสามารถ แบบเฉพาะด้านจริง ๆ บอกเลยว่า ย ากที่เขาจะรับ

อ่ านมาถึงตรงนี้ ใครคิดได้ก็ดีใจด้วย ใครคิดไม่ได้

ก็ช่วยไม่ได้ล่ะทีนี้ ชีวิตมันอยู่ที่ตัวเอง พัฒนาตัวเองซะเรื่องชาวบ้านก็ปล่อยไปบ้างใจทำมาหากินดีกว่า

เมื่อตกงานตอนแ ก่คิดไว้ หรือ ยังว่าจะทำยังไง..

“เหมือนผมตอนนี้เลย ตกสภาวะเดียวกัน อายุจะ 40 แหละ เงินเก็บพอมีนะ ไม่กี่แสนหรอก แต่อย่างที่บอกเป็นเงินก้อนสุดท้าย

เรื่องเงินไม่เท่าไร แต่เรื่องกับปัญหาครอบครัวนี้ซิเยอะ ปรึกษาใครไม่ได้ พูดไปก็เหมือนต่างคนต่างอยู่

บางที่ก็เครี ยดๆ นะ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ทั้งๆ ที่ญาติพี่น้องเต็มบ้าน แต่พอปรึกษาอะไรไป ก็เหมือนเขาฟังไปงันๆ แนะนำมางันๆ

มีแต่แ ง่ลบให้ตลอด กดดันตลอด ถ้าเป็นผม ตอนนี้ คงต้องหาธุรกิจอะไรทำเองแต่คงไม่ทุ่มหมดตัวหรอก

เพราะเคยมีคนใกล้ตัว ทุ่มหมดตัว และก็หมดตัวจริงๆมาแล้ว

อาผมเองนี้แหละ จากคนมีเงิน ทุ่มหมดตัว ตอนอายุ 40+ ตอนนี้อายุ 60 กว่าๆ ยังต้องตะลอนทำงานอยู่เลย ดีว่าเขาได้เพื่อนดี เลยชวนกันไปทำงานนู่นนี้นั้นตลอด

เรื่องเงินไม่เท่าไร แต่พอไม่มีเงิน แม้แต่ญาติ พี่น้อง เขาก็ไม่เห็นหัว ผมเห็นยัง ส ง ส ารเขาเลย

แต่พูดไรมากไม่ได้ เพราะตัวเองยังเอาตัวไม่ร อ ด ยังเคยคุยกับพ่อเลย ว่าถ้ามีเงินจะเอาอา มาอยู่ด้วย เพราะผมก็ไม่มีครอบครัว

อามาอยู่ด้วยคงสบายใจกว่าอยู่กับ พี่น้อง ตรงนั้น คือจะบอกอย่างไงละ เขาให้อยู่เหมือนคนอาศัยอะ

พูดมากก็ไม่ได้ เพราะไม่มีเงิน ไปอาศัยเขาอยู่ มันก็ลำบ ากใจเป็นธรรมดา..”

“ชีวิต” สอนให้รู้จักความไม่แน่นอนของชีวิต

สอนให้รู้ว่ามีความสุขก็ต้องมีความทุ กข์

สอนให้มีสติกับสิ่งที่ทำอยู่กับปัจจุบัน

สอนให้รู้จักรอเพราะไม่มีอะไรได้ดั่ งใจทุกอย่าง..

 

ขอบคุณ : สิ ริ ทั ศ น์ ส ม เ ส งี่ ย ม