“รถไฟ สายชีวิต” (ข้อคิดสอนใจ) เพราะชีวิตคนเรามันก็เหมือนการเดินทาง

ชีวิตคนเรามันก็เหมือนการเดินทางโดย รถไฟ ที่มีสถๅนีต่างๆ มากมาย

เปลี่ยนเส้นทาง และก็มีทั้งอุ บั ติ เ ห ตุ ที่ทำให้เราได้พบเจอ

หากเราขึ้นรถไฟขบวนนี้ เมื่อตอนเรากำเนิ ดขึ้นมา

และพ่อแม่เรานั่นก็คือคนที่ติตั๋วให้เรา และเราเชื่อว่า ท่านทั้งสองนั้นจะเดินทางด้วย

รถขบวนนี้กับเรา แต่แล้ววันหนึ่งที่สถานีใดสถานีหนึ่ง

ท่านก็ต้องลงรถจากไป ทิ้งให้เราอยู่ลำพัง

กับการเดินทางครั้งนี้ เมื่อวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มันก็จะมีผู้โดยส ารอื่นๆ ขึ้นรถมาเรื่อยๆ

และหลายคน ก็จะเป็นคนที่เรารักที่เราผูกพัน เป็นพี่น้อง เพื่อน

หรือกระทั่งเป็นที่รัก แห่งชีวิต และหลายคนลงรถไปกลางทาง

เหลือไว้แค่ความทรงจำ หลายคนจากไปโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว

ไม่ได้สนใจเลยว่า เขาลุกจากที่นั่งลงรถไฟไปตอนไหน

และการเดินทางโดยรถไฟ ชีวิตขบวนนี้

มันจึงเต็มไปด้วยความรื่นรมย์ ความเศร้ า ความสมหวัง ความมหัศจรรย์ คำอำลา คำอวยพร

การเดินทางที่ดี ที่สุด คือการได้ช่วย ให้ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนผู้โด ย ส ารทุกคน

จงแน่ใจว่า เรานั้นได้ให้สิ่งที่ดีที่สุดเพื่อให้การเดินทาง มีความราบรื่นมีความสะดวกสบาย

ความพิเศษของการเดินทาง ที่ยอดเยี่ยมนี้คือ

ตัวเราเองก็ไม่รู้ ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟ

ที่สถานีใด เพราะงั้น เราต้องมีชีวิตให้ดี ให้เจ๋งที่สุด

ต้องปรับตัวเอง รู้ลืม รู้อภั ยให้กับสิ่งที่ดี

ที่เรามีให้กับคนรอบข้าง และที่สำคัญคือ ที่เราควรทำเช่นนี้

เพราะหากถึงเวลาที่เราต้องจากที่นั่งตรงนั้นไป

เพื่อลงจากรถไ ฟ เราจะได้ทิ้งความทรงจำ ที่แสนดี ที่สวยงามเอาไว้คนที่ต้องเดินทาง

ขบวนชีวิตนี้ต่อไป ในชีวิต ควรทำสิ่งที่ดี สิ่งที่ควรค่าแก่การจดจำ นี่แหละชีวิตคนเรา