(เตือนสติได้ดีมาก)อยู่แบบคนจนๆแล้วคุณจะไม่มีวันจน

“ใช้ชีวิตแบบคนจน แล้วคุณจะไม่มีวันจน” เป็นคำพูดที่คนสมัยก่อน มักใช้สอนลูกหลาน คนสมัยก่อนจะประหยัด

อาจจะเพราะเคยผ่านความลำบากมาก่อนแต่ที่จริง!ก็ไม่น่าจะแบ่งว่าเป็นคนสมัยก่อน หรือสมัยนี้

เพราะเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคลมากกว่า ผู้เขียนเชื่อว่า คนยุคใหม่เอง ก็มีไม่น้อยที่รู้จักใช้เงิน แบ่งเงินเก็บออมไม่จำเป็น

ว่ามีมากต้องใช้มากเพียงแต่ ด้วยความที่โลกเราอยู่ในยุคของทุนนิยม ที่เน้นเรื่องของการบริโภค

นิยมเป็นที่ตั้งผู้คนเชื่อว่าความสุข จะเกิดขึ้นได้จากการใช้เงิน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกินหรือเที่ยวก็เลยจัดกันเต็ม

ไม่มีแล้วสำหรับคำว่าลำบากก่อนสบายทีหลังเพราะต้องการสบาย ตั้งแต่วันนี้เลยผู้คนในยุคนี้ มีแนวโน้มที่จะใช้จ่ายเงิน

เพื่อซื้อความสุขมากกว่าคนในอดีต นี่เป็นความจริงที่ทุกคนรู้ดีเพียงแต่บางครั้งเราต้องเหมือนหยุดคิด หรือมีเบรกตัวเองไว้บ้าง

การไปอ่านเจอประโยคที่เป็นข้อคิดหรือคติ ทำให้เราหยุดหันมาทบทวน พฤติกรร มของตัวเอง ว่ามีอะไรที่มากหรือน้อยเกินไป

แล้วก็ปรับเปลี่ยน เพื่อให้เกิดความสมดุลมากขึ้น เหมือนอย่างที่ชาว พุ ท ธ ยึดเรื่องการเดินทางสายกลาง

น่าจะเป็นความสุขที่แท้จริงมากกว่า“บางคนที่ยังเรียกตัวเองว่า ไม่มีหรือจนอาจจะเถียงว่า..”

ไม่ต้องใช้ชีวิตแบบจน ก็ถูกบังคับให้ต้องมีชีวิตแบบจนๆ อยู่แล้วล่ะ ถ้าความคิดเริ่มต้นของคุณ เป็นแบบนี้แสดงว่าคุณ

ไม่รู้ถึงความหมายเบื้องลึก เบื้องหลังของข้อความนี้นำไปคิดและประยุกต์ใช้ให้เหมาะสม กับชีวิตมีบางคนบอกว่า

เห็นคนเก็บขยะเขากินอาหารถูกๆ ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ เขาก็ยังคงจนอยู่ ส่วนเจ้าของร้านทอง กินอาหารในภัตตาคาร

ใส่เสื้อผ้าหรู ราคาแพงก็เห็นเขาก็ยังรวยอยู่ ถ้าคุณคิดแบบนี้ก็แสดงว่าข้อความนี้ คงไม่มีประโยชน์อะไร

ที่คุณจะเอาไปคิดต่อได้ ชีวิตคนเราจะแตกต่างกัน ก็อยู่ที่ทัศนคติ ในการมองชีวิตที่แตกต่างนี้แหล่ะค่ะ

การเปิดกว้างยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีทัศนคติในเชิงบวกเท่านั้นที่จะทำให้เราก้าวข้ามกำแพงที่มีอยู่

ในใจของตัวเราเองได้“ใช้ชีวิตแบบจนแล้วคุณจะไม่มีวันจน”

การใช้ชีวิตแบบคนจนไม่ได้หมายถึงให้เราต้องไปตกระกำลำบาก กินอาหารราคาถูกใส่เสื้อผ้าเก่าๆขาดๆ

แต่หมายถึงเราต้องรู้จักเลือกกิน เลือกใช้ไม่ฟุ่มเฟือยไม่กินทิ้งกินขว้างหรือมีข้าวของมากมายเกินความจำเป็น

ยกตัวอย่างง่ายๆ เด็กที่จนเขาไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่แล้ว จานอาหารที่วางตรงหน้าก็คือสิ่งที่เขาต้องทาน แต่เด็กสมัยใหม่

บางคนสั่งอาหารมาทานไม่หมดถึงเวลาก็จะอ้อนสั่งอย่างอื่นใหม่ หากอยากสอนลูก ด้วยวิธีที่ถูกต้องก็คือต้องทาน

ให้หมดเท่านั้นถึงจะสั่งใหม่ได้ เราต้องรับผิดชอบกับอาหารที่เราสั่งมาเด็กยุคใหม่หลายคน

ที่นั่งกินข้าวร้านอาหารตามสั่ง ไม่ได้มีเยอะมากค่ะ เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็เหมือนกัน มีเท่าที่จำเป็นก็พอ

แต่บางคนกลับมีรองเท้าตั้งหลายสิบคู่ในคราวเดียวกันมันดูจะเยอะเกินไป การอยู่ในสังคมบางครั้งเราก็จำเป็น

ต้องเห็นเพื่อนร่วมงาน คือคนร่วมสังคมที่มีฐานะแตกต่างกัน เขาใช้ของแบรนด์เนม ราคาแพงเราไม่จำเป็นต้องไขว่คว้า

หาของเหล่านี้มาเป็นเจ้าของให้ลำบากเลือกที่จะเป็น และใช้ชีวิในแบบของตัวเองที่เหมาะสมกับฐานะและรายได้

ของเรา ไม่สร้างหนี้ แล้วเราก็จะไม่มีวันจนจริงๆ ค่ะ ถึงเราจะไม่ได้มีมากเท่าคนอื่นแต่มั่นใจได้เลยว่า

เราจะไม่จนแน่ๆการใช้ชีวิตแบบพอเพียง หรือในความหมาย แบบจนๆนี่แหละที่จะบ่มเพาะกลายเป็นนิสัย

ที่ติดตัวของเราไปเราจะไม่รู้สึกว่าขาดอะไรแต่เมื่อไหร่ที่เราได้อะไรมาเพิ่ม มันจะเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ

ตรงกันข้ามถ้าเราใช้ชีวิตเกินๆ อยู่ตลอด ถึงเวลาที่เราต้องขาดมันจะเป็นความรู้สึกที่ดีได้อย่างไรเปรียบเทียบง่ายๆ

ถ้าเรากินอาหารในห้างทุกมื้อกับเลือกกิน 2-3 มื้อต่อสัปดาห์ มื้อไหน ที่จะสร้างความสุข และความประทับใจให้เราได้มากกว่ากัน

แถมเงินยังเหลือติดกระเป๋ามากกว่าอีกด้วยไม่จนกรอบก่อนสิ้นเดือนแน่ถ้าวางแผนให้ดีๆนี่เป็นตัวอย่างง่ายๆ

“ใครไม่เคยจนมาก่อน ก็คงยาก ที่จะรู้ว่าความจนมันน่ากลัวขนาดไหน”และนี่เองที่เป็นที่มาของสิ่งที่รุ่นพ่อแม่ ปู่ย่า ตา ยาย

เราพยายามสอนอยู่เสมอ แม้ว่าปัจจุบันหลายคน จะต่อสู้จนกลายมาเป็น คนร่ำรวยได้แล้วก็ตามให้ลูกหลาน

รู้จักประหยัดไม่ฟุ่มเฟือย เป็นพื้นฐานไว้ก่อนจากนั้นที่สำคัญคือ ต้องรู้จักคิดเพื่อต่อยอดสร้างความก้าวหน้าขึ้นไป

ให้ได้ถ้าเรารู้จักใช้ชีวิตแบบ “คนจน”ในความหมายที่ว่า..คือให้ใช้จ่ายน้อยกว่าที่หามาได้“แบบนี้ไม่มีวันจน”

แน่ๆแต่ถ้าเมื่อไหร่ ที่ใช้เงินมากเกินกว่าที่หามาได้เรียกว่า ใช้เงินแบบคนรวยทั้งที่ไม่ใช่คนรวย คุณก็จะ“อยู่แบบจนๆ”

แบบนี้และไม่มีวันเป็นคนรวยกับเขาได้ แม้ว่าเราจะเป็นคนยุคใหม่ที่หันไปทางไหน ก็มีแต่เรื่องของบริโภคนิยม

แต่อย่างไรก็ขอให้มีสติรู้เท่าทันโลก ที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปรู้ว่าตัวเราเองกำลังทำอะไรอยู่ รู้ว่าเราอยู่ในฐานะไหน

รู้ว่าการใช้จ่ายของเรามากหรือน้อยเกินจำเป็นให้สิ่งนี้เป็นพื้นฐาน ที่ติดตัวเราไป ไม่ว่าจะที่ไหนๆในทุกๆวันเชื่อสิคะ!

ว่าคุณจะไม่มีวันจนค่ะ

 

ขอบคุณ : m o n e y h u b